"Η ποίηση μπορεί να γίνει διεκδίκηση μέσα από την αποτύπωση της γυναικείας εμπειρίας και του βιώματος. Αν δεν μιλήσουμε εμείς για την εμπειρία και το βίωμά μας, θα μιλήσουν άλλοι, οι οποίοι σίγουρα δεν τα γνωρίζουν καλύτερα. Προσωπικά, νιώθω πως το οφείλω και στις γυναίκες άλλων εποχών, στη μαμά, τη γιαγιά, την προγιαγιά μου, που είτε δεν είχαν το δικαίωμα να εκφραστούν και να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο για τις ίδιες, είτε το έκαναν και τα λόγια τους αποσιωπήθηκαν, ενώ εκείνες βασανίστηκαν, έζησαν μέσα στη θλίψη, τη μοναξιά και την απαξίωση. Εγώ σήμερα διεκδικώ την ελευθερία να είμαι ο εαυτός μου. Θέλω έναν κόσμο, όπου το να είσαι ευαίσθητος δεν είναι αδυναμία, αλλά προτέρημα. Διεκδικώ και προσπαθώ μόνιμα για έναν κόσμο πιο απαλό και μαλακό, με περισσότερη ουσιαστική σύνδεση και λιγότερη μοναξιά. Την ίδια στιγμή, χρειάζεται να διεκδικούμε συνεχώς όλα τα αυτονόητα, όπως σεβασμό στη διαφορετικότητά μας, πίστη στη δύναμη και τη νοημοσύνη μας και μια ζωή που δεν θα μας κάνει να νιώθουμε ενοχές κάθε φορά που ζούμε και δεν παράγουμε.
Η θεωρία μου (και πολλών άλλων σοφότερων από εμένα) είναι πως δεν θα ησυχάσουμε ποτέ. Είναι στη φύση του ανθρώπου να μην ησυχάζει, ώστε να εξελίσσεται ο ίδιος και μαζί με αυτόν και ο κόσμος. Επειδή οι άνθρωποι είμαστε ζωάκια και στα ζωάκια υπάρχουν είδη, πιστεύω πως κάποιοι άνθρωποι είναι ζωάκια με περισσότερη... φαγούρα και υπαρξιακή αγωνία. Ε, αυτά τα ζωάκια-άνθρωποι είναι ακόμα πιο ανήσυχα, ίσως πάνε και σε ψυχολόγο, ίσως γράφουν ποίηση, ίσως γενικώς "ποιούν” κάτι ή πολλά διαφορετικά πράγματα για να ξεγελάσουν την ανησυχία τους. Με άλλα λόγια, δεν θα έχουμε ποτέ όλα όσα χρειαζόμαστε. Αν προσπαθήσουμε, ίσως καταφέρουμε να έχουμε αρκετά από αυτά, για να είμαστε ευτυχισμένοι. Δεν είναι ανάγκη να είμαστε υπερπλήρεις, ας είμαστε γεμάτοι. Η ποίηση θα μας βοηθάει πάντα να καλλιεργούμε την ευγνωμοσύνη μας, να γινόμαστε μάρτυρες της ομορφιάς, της σημαντικής ασημαντότητας, να μεταβολίζουμε τον θάνατο και το σκοτάδι σε ζωή και φως".
Το βιβλίο Και ο Κόσμος τι θα Πει είναι η πρώτη ποιητική συλλογή της Σταυρούλας Παπαδάκη (Κάπα Εκδοτική), η οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενης Συγγραφέα έως 35 ετών.
