Η cozy εποχή βρίσκεται επιτέλους κοντά μας, δημιουργώντας το κατάλληλο σκηνικό για να χαλαρώσουμε και να διαβάσουμε ένα ενδιαφέρον. Ή και 6, αφού τα βιβλία που μας κράτησαν συντροφιά αυτό τον Οκτώβριο αξίζουν μία θέση στη βιβλιοθήκη σου.
ΛΕΥΚΟ της Χαν Γκανγκ (εκδ. Καστανιώτη)
Η νομπελίστρια συγγραφέας της Χορτοφάγου, συνθέτει με λέξεις λευκές εικόνες —από το αλάτι και το χιόνι μέχρι το γάλα— για να εξετάσει την έννοια της της ζωής και του θανάτου. Καταλήγει έτσι σε μια μορφή "ψυχογεωγραφίας του πένθους", που συνδυάζει τον τόπο, την Ιστορία, την εμπειρία, το τραύμα και τη μνήμη.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ του Αλεξάντερ Κλαπ (εκδ. Δώμα)
Ο συγγραφέας αποκαλύπτει πώς τα απόβλητα των πλούσιων χωρών μετατρέπονται σε επικερδείς βιομηχανίες στις φτωχότερες περιοχές του κόσμου. Φανερώνει την εκμετάλλευση των εργατών σε παράνομες χωματερές και την καταστροφή του περιβάλλοντος.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ του Φίοντορ Ντοστογέφσκι (εκδ. Άγρα)
Σε αυτό το μυθιστόρημα του μεγάλου Ρώσου λογοτέχνη υπάρχουν οι σπόροι και οι ρίζες από τα δάση του λογοτεχνικού του σύμπαντος. Ο αντιήρωας του υπογείου του γίνεται η εντυπωσιακή σκοτεινή θέα για το πολυφωνικό χάος της ανθρώπινης ύπαρξης που δεν θα σταματήσει ποτέ να μας αφήνει αμήχανες μηχανές απέναντί της.
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟΥ της Audre Lorde (εκδ. Κείμενα)
Η ακτιβίστρια Audre Lorde στα κείμενα, τα δοκίμια και τα ποιήματά της ποτέ δεν φοβήθηκε να κοιτάξει πέρα από τον πόνο και τον φόβο. Σε αυτά τα ημερολόγια κάνει κάτι πιο δυνατό: Μελετάει, παρατηρεί, στοχάζεται. Δημιουργεί, επιτίθεται, ερμηνεύει, αναζητά και μαθαίνει και η ίδια μέσα από τις καταγραφές της, καταλήγοντας να γιορτάζει την αίσθηση της ενότητας και του αυτοπροσδιορισμού μέσα της, αλλά και σε επίπεδο κοινότητας. Και με έναν απλό τρόπο μάς δείχνει πώς μπορούμε να το κάνουμε και εμείς.
ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ του Maurizio Lazzarato (εκδ. Potlatch)
Ο Ιταλός στοχαστής γράφει για το πώς η φιλοσοφία, η θεωρία και η τέχνη, αντί να σταθούν απέναντι στις νέες μορφές πολέμου, εκμετάλλευσης και βιοπολιτικής, συχνά αφοπλίζονται καθηλωμένες σε παλιές κατηγορίες και στείρες διαμάχες.
ΑΤΛΑΝΤΑΣ ΕΠΟΥΛΩΣΗΣ της Βάλιας Τσιριγώτη (εκδ. Τρι.ενα Πολιτισμού)
Καθαρίστριες, ποιήτριες, μητέρες, εραστές, παιδιά, η ίδια η συγγραφέας, όλοι γίνονται κομμάτια μιας συλλογικής μαρτυρίας για το ότι η επιβίωση δεν είναι ποτέ μοναχική ή δεν πρέπει να είναι. Ένα υβριδικό χρονογράφημα που θέλει να φροντίσει χωρίς να αντιμετωπίσει κανέναν ως θύμα, χωρίς να ξεχνάει το ταραγμένο σώμα των υποκειμένων, των πραγμάτων και της πόλης. Στο τέλος της ανάγνωσης αυτών των μικρών ιστοριών, απλώς θες να χαϊδέψεις κάποιον και αυτό είναι μια μικρή αλλαγή. Τόση δα, αλλά αλλαγή.
