Γιώργος Καπλανίδης / This is Not Another Agency
"Με λένε Κλεοπάτρα Ελευθεριάδου και είμαι τραγουδίστρια. Bρίσκομαι τώρα στο πτυχίο της μονωδίας. Τραγουδάω από τεσσάρων ετών σε χορωδίες. Στα δέκα μου πέρασα με εξετάσεις στην παιδική χορωδία της Λυρικής. Εκεί ξεκίνησε η πραγματικά μεγάλη αγάπη μου για το τραγούδι. Μου έδινε κάτι που δεν μπορούσα να περιγράψω. Όταν ήμουν στη σκηνή, ένιωθα όλο τον κόσμο μέσα μου. Ήταν πολύ ωραία συνειδητοποίηση αυτή. Η Μάτα Κατσούλη με κάλεσε και μου είπε "έλα να κάνουμε τραγούδι μαζί”. Μέσω αυτής βρέθηκε στον δρόμο μου και η Μαρία Κατριβέση, στην οποία επίσης χρωστάω πολλά. Ακόμη και τον ρόλο της Κάλλας. Σε εκείνη απευθύνθηκαν οι παραγωγοί της σειράς και της ζήτησαν ένα κορίτσι που τραγουδάει. Έτσι, έκανα δοκιμαστικό για τον ρόλο. Μαθήματα υποκριτικής είχα ξεκινήσει από πριν. Στην όπερα χρειάζονται οι σπουδές υποκριτικής. Και, σε έναν βαθμό, η ίδια η Κάλλας ξεκίνησε αυτή την πιο βαθιά σχέση της όπερας με την υποκριτική. Γιατί στην όπερα λέγονται βαριά λόγια που πρέπει να ξέρεις πώς να τα πεις. Είχαν όλοι να το λένε πόσο αληθινή ήταν η Κάλλας. Ο τρόπος που γέμιζε τη σκηνή ήταν πολύ δικός της. Εγώ έχω σταματήσει τα μαθήματα υποκριτικής, λόγω του πτυχίου, αλλά θα επανέλθω.
Όσον αφορά το σίριαλ Η Μαρία που Έγινε Κάλλας, ήταν πολύ ωραία στα γυρίσματα, ιδιαίτερα όταν έφυγε η πρώτη κρυάδα. Με βοήθησε κάπως η μοίρα, αλλά είχα την καλύτερη δυνατή καθοδήγηση για να βρεθώ εδώ που βρέθηκα. Τη χρειαζόμουν, γιατί, δεν σας κρύβω πως με τρόμαξε το ότι θα ενσαρκώσω την Κάλλας και ότι το όνομά μου θα μπει στην ίδια πρόταση με το δικό της. Δεν είναι εύκολο να αναμετράσαι με έναν θρύλο. Φανταστείτε να είστε στη δική μου ηλικία, να μην ξέρετε τίποτα, να μην έχετε μελετήσει όσο εκείνη, να μην έχετε τόσες γνώσεις, να μην πλησιάζετε καν το επίπεδο της φωνής της και να πρέπει να την υποδυθείτε, έστω και σε αυτή την περίοδο της ζωής της. Σιγά σιγά όμως ταυτίστηκα μαζί της στο πώς ένιωθε, στο ότι υπήρχαν στιγμές που φερόταν λίγο παιδικά. Γιατί η Κάλλας έπαψε από πολύ νωρίς να είναι παιδί. Δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα. Αναγκάστηκε να μεγαλώσει πολύ γρήγορα."
"Η σειρά καταπιάνεται με την ηρωίδα από τα δεκατέσσερα μέχρι τα είκοσι χρόνια της. Μαθαίνουμε για τη δύσκολη σχέση με τη μητέρα της, για την αγάπη που είχε στον πατέρα της και την υπέροχη σχέση που είχε με την αδερφή της, την Τζάκι. Ήταν πάρα πολύ δεμένες οι δυο τους. Χρειαζόμαστε μια Τζάκι στη ζωή μας. Η Τζάκι θυσίασε τα δικά της "θέλω” για χάρη της Μαρίας. Αποδέχτηκε αυτό που της όρισε η μάνα της, να κάνει έναν καλό γάμο για να βοηθήσει όλη την οικογένεια. Κλήθηκε να εξαργυρώσει την ομορφιά της, ενώ η Μαρία το ταλέντο της. Αυτό το στερεότυπο για το όμορφο κορίτσι και το λιγότερο όμορφο θίγεται στη σειρά, γιατί ήταν και στερεότυπο της εποχής. Φυσικά δεν το επικροτώ. Όλοι είμαστε όμορφοι και η ομορφιά έρχεται από μέσα μας. Τότε ήταν άλλες οι εποχές, αλλά καμιά φορά συμβαίνει ακόμη και σήμερα. Η πίεση που ασκήθηκε στην Κάλλας την έκανε να φροντίσει σχεδόν αποκλειστικά το ταλέντο της, αλλά αργότερα το μόνο που της απέμεινε ήταν το τραγούδι. Μόνο αυτό την έτρεφε και τη συντηρούσε. Είναι απάνθρωπο να έχεις μόνο ένα πράγμα να του αφιερωθείς και τίποτα άλλο για να πιαστείς και να ελπίσεις. Αυτό είναι ένα από τα σκοτεινά σημεία της ιστορίας της. Από τα φωτεινά σημεία ήταν η αγάπη που ήθελε να πάρει και να δώσει. Ποτέ όμως δεν υπήρχαν πολλά φωτεινά σημεία. Κάτι συνέβαινε σε αυτή τη γυναίκα και έπεφτε πάντα ένα σκοτάδι. Προσπάθησε να φύγει με τον άντρα της ζωής της και καταστράφηκαν όλα. Η ζωή είναι δύσκολη γενικά. Για την Κάλλας ήταν λίγο παραπάνω. Όλο αυτό το δράμα, τον θρύλο, τα αντιμετώπισα με συστολή. Σκεφτόμουν την Κάλλας κάθε μέρα, όλη μέρα. Βρήκα κάποια κοινά σημεία μαζί της στον τρόπο που φέρεται. Έτσι, είπα "είναι η Κάλλας, αλλά θα είσαι και εσύ μέσα από αυτή. Δεν την ακουμπάς, αλλά θα υπάρχεις”. Πήγα στην αρχή λίγο μαγκωμένη, αλλά όλα εξελίχτηκαν πολύ καλά. Μπορείς να δημιουργήσεις κοινά σημεία για έναν ρόλο όταν δεν υπάρχουν.
Αν η σειρά συνεχιζόταν, θα ήθελα να βρεθώ με την Κάλλας μετά την περίοδο που πέρασε στην Αμερική, όταν δεν έγινε αυτό που φανταζόταν. Τότε που βρέθηκε στην Ιταλία, όπως την είχε συμβουλέψει αρχικά η δασκάλα της. Θα ήθελα να έρθω κοντά στη σκληρή δουλειά που έκανε εκεί. Θα ήθελα να τη βλέπω από μια γωνιά να χτίζει όλο αυτό που κατάφερε. Να πετυχαίνει. Την ίδια στιγμή, βέβαια, πρόκειται και για την ιστορία μιας γυναίκας που δέχτηκε καταπίεση και έγινε θύμα της μητρικής αγάπης. Οπότε είχε ενδιαφέρον να παρατηρώ και την καταπίεση που είχε υποστεί ως γυναίκα. Όλοι την έβλεπαν από μακριά. Η όπερα, η τέχνη, δημιουργούσε μια απόσταση από εκείνη. Δεν την έβλεπαν ως γυναίκα, αλλά ως σταρ. Παρατηρούσαν τι φοράει, την περίμεναν στη γωνία ό,τι κι αν έκανε. Λίγοι νοιάζονταν για τη Μαρία. Όλοι είχαν στον νου τους την ντίβα. Εγώ θα ήθελα να δούμε περισσότερο τη Μαρία, την ψυχή της."
"Με το σίριαλ πήγαμε και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και εκεί είδα τον εαυτό μου πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη. Εξεπλάγην ευχάριστα, αλλά ακόμη δεν έχω πλήρη εικόνα. Πιστεύω ότι θα μπορώ να περιγράψω την εμπειρία μου μόλις απομακρυνθώ κι άλλο από αυτήν, καθώς είμαι ακόμα υπό την επήρεια του ρόλου. Δεν τον έχω αφήσει πίσω μου. Δεν είναι εύκολο. Ήταν βαθιά και δυνατή βουτιά. Δεν ανησυχώ, αφήνω την εμπειρία να κάνει τον κύκλο της μέσα μου, άλλωστε δεν τα πάω καλά με τους αποχωρισμούς. Γαντζώνομαι από τα πράγματα και τους ανθρώπους και αυτό καμιά φορά τους πνίγει ή τους απομακρύνει. Αυτό θέλω να μην το κάνω στη νέα μου ζωή. Τα πάω όμως πολύ καλά με τα καλωσορίσματα. Καλωσορίζω τα πάντα στη ζωή μου. Το πιο πρόσφατο καλωσόρισμα είναι στον εαυτό μου. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο καλωσορίζω την Κλεοπάτρα και εύχομαι να συνεχίσω να το κάνω".
Η σειρά Η Μαρία που Έγινε Κάλλας θα είναι διαθέσιμη από σήμερα στο ΕRTFLIX.
ΦΩΤΟΓΡAΦΟΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΛΑΝΙΔΗΣ/ THIS IS NOT ANOTHER AGENCY
Μακιγιάζ- Μαλλιά: Σοφία Σαρηγιαννίδου/ This Is Not Another Agency
Στην κεντρική φωτογραφία η Κλεοπάτρα Ελευθεριάδου φοράει καπαρντίνα και καλσόν από προσωπική συλλογή.
