
Με το φθινόπωρο να έχει δηλώσει "παρουσία" στην καρδιά μας, αλλά όχι στον καιρό, εμείς παίρνουμε την πρωτοβουλία να αλλάξουμε το σκηνικό, παίρνοντας μια ελαφριά κουβέρτα στον καναπέ, ένα ρόφημα στο χέρι, και ταξιδεύοντας σε κόσμους που χωρούν σε λίγες σελίδες.
Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ του Ocean Vuong (εκδ. Gutenberg)
Ο πολυβραβευμένος Αμερικανο-Βιετναμέζος συγγραφέας που μας έδωσε το βιβλίο Στη Γη Είμαστε Πρόσκαιρα Υπέροχοι επιστρέφει με ένα επίσης συγκινητικό μυθιστόρημα. Πρωταγωνιστής ένας ακόμα ήρωας που θέλει να μας παρηγορήσει χωρίς να μας καθησυχάσει για όσα φωλιάζουν μέσα μας χωρίς αυτοπεποίθηση, για όσους έρχονται χωρίς ελπίδα να βγουν από το περιθώριο, για όσα προσπαθούν να μας εμποδίσουν να ζήσουμε και εμείς δεν τα βλέπουμε σαν εμπόδια, αλλά σαν τη ζωή. Και η ζωή δεν μπορεί να είναι εμπόδιο. Αυτή είναι η αλήθεια που μαθαίνει ο Χάι, ένας δεκαεννιάχρονος Αμερικανο-Βετναμέζος, κάτοικος της Ανατολικής Χαράς του Κονέκτικατ, ο οποίος ετοιμάζεται να αυτοκτονήσει πέφτοντας από μια γέφυρα. Τον σταματάει μια ηλικιωμένη από τη Λιθουανία με αρχικά συμπτώματα άνοιας. Οι δυο τους γίνονται μια συντροφιά.

ΜΑΚΡΙΝΟ ΑΣΤΕΡΙ του Roberto Bolano (εκδ. Άγρα)
Δεν χρειάζονται επιχειρήματα για να διαβάσει κάποιος έναν από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς της Λατινικής Αμερικής. Εδώ, μέσα από την αναζήτηση ενός μυστηριώδους ποιητή-δολοφόνου, ο Bolano αποδομεί τη ρομαντική ιδέα του καλλιτέχνη, αποκαλύπτοντας πώς η τέχνη (αλλά και η αντίδραση) μπορεί να γίνει όργανο τρόμου, παραπλάνησης και καθησυχασμού.

I LOVE DICK της Chris Kraus (εκδ. Αλεξάνδρεια)
Μοιάζει με μια απλή δήλωση, αλλά στην πραγματικότητα ανοίγει τον δρόμο για μια άλλη, πολύπλοκη. Το κείμενο της Kraus είναι ένα αποκαλυπτικό πείραμα για τη γυναικεία επιθυμία και το πώς αυτή διαμορφώνεται μέσα από την έμφυλη ντροπή. Επίσης αναλύει τον τρόπο που η επιθυμία έχει αλληλεπιδράσει με την κυριαρχία της αρσενικής δημιουργικότητας.

ΜΕ ΤΙΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ του Sylvain Tesson (εκδ. Αίολος)
Για όποιον αρέσκεται στην ταξιδιωτική λογοτεχνία, αυτή που υπηρετεί ο Tesson είναι υψηλής ποιότητας και ευχαρίστησης, κυρίως γιατί δεν αναζητάει την εξιλέωση ούτε τον εξωτισμό, αλλά τη σιωπή, την έκθεση στον άνεμο και τη στοιχειωμένη ομορφιά των ερειπίων. Ωστόσο, δεν το παρακάνει με τη φιλοσοφία και τις υπαρξιακές αναζητήσεις. Απεναντίας, ποντάρει με έναν τρόπο στην αργή φαντασία.

ΟΙ ΧΗΡΕΣ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ της Κλαούδια Πινιέιρο (εκδ. Carnivora)
Σε μια περιφραγμένη κοινότητα πλουσίων στα προάστια του Μπουένος Άιρες, τέσσερις άντρες βρίσκονται νεκροί στην πισίνα. Πίσω από το μυστήριο αποκαλύπτεται μια αργή αποσύνθεση αξιών, σχέσεων και προνομίων. Η συγγραφέας, με κοφτερή ματιά, κάνει κομμάτια την υποκρισία της αστικής τάξης και την ψευδαίσθηση της ασφάλειας. Δεν είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά ένα κοινωνικό θρίλερ.

ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑΠΕΣ του Keiran Goddard (εκδ. Αλεξάνδρεια)
Ο Goddard δίνει φωνή σε πέντε φίλους που μεγάλωσαν μαζί σε μια εργατική γειτονιά του Μπέρμινχαμ και τους αφήνει, με ανθρώπινη, σπαρακτική, ζεστή λογοτεχνική γλώσσα, να μας αφηγηθούν τις δύσκολες ιστορίες οι οποίες συνθέτουν τη σκληρή ζωή τους. Είναι λίγες οι φορές που θες να αγκαλιάσεις ένα βιβλίο. Και αυτό είναι ένα τέτοιο.

ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΜΙΑΣ ΕΞΗΜΕΡΩΣΗΣ της Καμίλα Σόσα Βιγιάδα (εκδ. Opera)
Στο δεύτερο μυθιστόρημά της, η συγγραφέας επιχειρεί μια λεπτή μετατόπιση από την ωμή καταγγελία προς μια εσωτερικευμένη εξερεύνηση της κανονικότητας. Η τραβεστί ηρωίδα της, πρώην πόρνη και νυν διασημότητα του θεάτρου, προσπαθεί να ζήσει μια "σωστή" ζωή.
