
Σήμερα μετράμε στη χώρα μας 14 γυναικοκτονίες μόνο μέσα στο 2021. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία το φαινόμενο της ενδοσυντροφικής βίας είδε έξαρση μέσα στην πανδημία και πολλές γυναίκες ένιωσαν εγκλωβισμένες, μόνες και αβοήθητες στο πλαίσιο κακοποιητικών σχέσεων και βίαιων συμπεριφορών. Το «και εγώ» που βροντοφώναξε στη χώρα μας η Σοφία Μπεκατώρου, έγινε «εμείς» και ξεσήκωσε έστω και καθυστερημένα το ελληνικό #metoo, που ήρθε να αναμετρηθεί με την πατριαρχική γλώσσα. Περισσότερο από ποτέ βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την ρουτινοποιημένη έμφυλη βία, την κοιτάξαμε κατάματα και καταλάβαμαι ότι κάθε μαρτυρία είναι πολιτική, τα σώματα μας είναι πολιτικά, η οδύνη μας είναι πολιτική.
Η πατριαρχία κατέστησε επώδυνη την μαρτυρία ακριβώς γι'αυτό, εξόρισε τα θύματα σε έναν αποσοιωποιημένο τόπο γεμάτο επισφάλεια και η έμφυλη βία προσπάθησε να τα εξαφανίσει. Αν όμως οι ιστορίες μας δεν ακουστούν, αν δεν υπάρχουν αυτές οι εναλλακτικές δημόσιες σφαίρες που θα επιτρέψουν στο θύμα να μιλήσει, οι άλλες δεν θα μάθουν ότι δεν είναι μόνες και οι θύτες θα έχουν πετύχει, θα έχουν κανονικοποιήσει τις πράξεις τους.
Είναι αλήθεια ότι το #Metoo έγινε viral όταν το χρησιμοποίησαν λευκές γυναίκες από το χώρο του θεάματος. Το γεγονός αυτό όμως, μας έκανε να δούμε ποιανού ο λόγος ακούγεται, αλλά και ότι οι μονάδες κάνουν το προσωπικό συλλογικό και κατ'επέκταση πολιτικό.
Η Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Έμφυλης Βίας που έχει οριστεί στις 25 Νοεμβρίου κάθε έτους, έδωσε την ευκαιρία στο Κέντρο για τα έμφυλα διακιώματα και τη ισότητα Διοτίμα να διεξάγει αυτήν την συζήτηση μέσω μία διαδικτυακής εκδήλωσης, που στόχο είχε να προβληματίσει, να ενημερώσει, να εκπαιδεύσει και να στείλει το μήνυμα ότι «καμία δεν είναι μόνη». Μπορείς ακόμα να δεις τα όσα ενδιαφέροντα ειπώθηκαν παρακάτω: