Νατάσα Εξηνταβελώνη: "Θέλω το θέατρο να κάνει όσα δεν κάνει η κοινωνία"

"Το θέατρο δεν βάζει απλώς τη γυναίκα στο παιχνίδι σαν να της κάνει κάποιος τη χάρη να υπάρξει. Βλέπουμε τη γυναίκα του Τσέχοφ να είναι επαναστατική και φιλελεύθερη, την Έντα Γκάμπλερ πανίσχυρη, σε ένα ασύλληπτα φεμινιστικό έργο που γράφτηκε τον 19ο αιώνα. Η Αντιγόνη, η Ηλέκτρα ή η Μήδεια δεν κάθισαν ήσυχες, βγήκαν μπροστά. Πιστεύω, λοιπόν, ότι η μεγαλύτερη διεκδίκηση που προσφέρει το θέατρο είναι ότι δεν τρέφεται από απλουστεύσεις, αντίθετα αναδεικνύει την υποκειμενικότητα ως τεράστια αξία. Παρέχει τα εργαλεία για να αμφισβητήσουμε όχι μόνο τα πατριαρχικά συστήματα που μας έφτιαξαν όπως είμαστε, αλλά και τη δυαδικότητα του φύλου, τα ταξικά μας προνόμια, τον εαυτό μας τον ίδιο.

Κάνω θέατρο επειδή απολαμβάνω να μελετώ την ανθρώπινη ψυχή. Δεν έχω σκληρές προθέσεις, παρά μόνο αγαπητικές. Νιώθω πως το θέατρο με κάνει πιο δεκτική στο ανθρώπινο σφάλμα, στο τραύμα, στο σκοτάδι. Ταυτόχρονα, περνώντας τα χρόνια, είδα ότι είναι ένα σπουδαίο όπλο το να μοιράζεσαι ιστορίες, να τις προσφέρεις και να επιτρέπεις στο κοινό να συνομιλήσετε. Όση γλύκα έχει το θέατρο, άλλη τόση είναι η δύναμή του. Στον μονόλογο που παίζω τώρα, το Girls and Boys του Dennis Kelly, αναφέρεται: "Να θυμάστε ότι όλα αυτά δεν συνέβησαν σε εσάς και δενσυμβαίνουν τώρα”. Γιατί το θέατρο είναι ο χώρος όπου μπορούμε να κινδυνεύσουμε χωρίς να σκοτωθούμε, να μιλήσουμε για τον πόλεμο ή τη βία και να μην πεθάνει κανείς μέχρι το χειροκρότημα.

Στην ερώτηση, λοιπόν, αν διεκδικώ μέσα από τη δουλειά μου τη θέση μου στη ζωή, η απάντηση θα είναι πάντα "ναι, και όχι μόνο”. Θέλω το θέατρο να κάνει όσα δεν κάνει η κοινωνία. Να είναι δίκαιο, συμπεριληπτικό, αληθινό, ελεύθερο".

H παράσταση Girls and Boys Μάρτιο και Απρίλιο περιοδεύει σε Θεσσαλονίκη, Ξάνθη, Κομοτηνή, Ηράκλειο, Χανιά, Ρέθυμνο, Πάτρα, Κοζάνη, Ιωάννινα, Κέρκυρα. Από 28/4 θα ανέβει στο Θέατρο Βασιλάκου στην Αθήνα.