Τα βιβλία που συντρόφευσαν τις ημέρες του Νοεμβρίου

Λίγο πριν υποδεχθούμε τον χειμώνα και προετοιμαστούμε για την αλλαγή του χρόνου, γεμίζουμε μπαταρίες με τον πιο απολαυστικό τρόπο. Τα βιβλία που ακολουθούν μας κράτησαν την καλύτερη συντροφιά τον Νοέμβριο και μας υπενθύμισαν πόσο πολύτιμες είναι οι μικρές παύσεις μέσα στη μέρα. Με λίγα λόγια, αξίζουν μία θέση στη βιβλιοθήκη σου.

Η ΚΑΛΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΣΣΑ της Doris Lessing (εκδ. Διόπτρα)

Η ιστορία ακολουθεί την Alice Mellings, μια νεαρή γυναίκα που ζει σε μια κοινότητα ακτιβιστών στο θατσερικό Λονδίνο της δεκαετίας του 1980, εξετάζοντας τις αντιφάσεις του πολιτικού ιδεαλισμού. Η ιστορία είναι εμπνευσμένη από τη θητεία της ίδιας της Lessing στην Αριστερά. Μπορεί να μην είναι το καλύτερο έργο της βραβευμένης με Νόμπελ συγγραφέα, αλλά έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κάποιος τις ματαιώσεις τις Αριστεράς φέρνοντας τη συζήτηση μέχρι το σήμερα.

ΟΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ ΣΤΑΖΟΥΝ ΑΙΜΑ του S. A. Cosby (εκδ. Gutenberg)

Ένας πυροβολισμός σε σχολείο ταράζει τη Βιρτζίνια. Ο Τάιτους Κράουν, o πρώτος μαύρος σερίφης εκεί, αναλαμβάνοντας την υπόθεση έρχεται αντιμέτωπος με ένα δίκτυο φρίκης και διαφθοράς. Ο συγγραφέας υφαίνει ένα σκοτεινό, βαθιά ανθρώπινο θρίλερ για την ενοχή, τη βία και τις αμαρτίες μιας κοινωνίας που προσποιείται ότι θέλει να αλλάξει.

Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ του Patrick Modiano (εκδ. Πόλις)

Μέσα από τις μνήμες ενός αφηγητή, γνωρίζουμε μια χορεύτρια που έζησε στο ατμοσφαιρικό, περιπετειώδες Παρίσι της δεκαετίας του ’60. Με τη γνωστή πλουμιστή νοσταλγία του, ο Modiano μας συστήνει έναν κόσμο που έχει τελειώσει, αλλά το κάνει χωρίς να τοποθετεί τον εαυτό του σε κάποια προνομιακή θέση.

ΚΡΥΦΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ της Holly Brickley (εκδ. Μεταίχμιο)

Ένα love story ανάμεσα σε μια κριτικό μουσικής και έναν μουσικό. Διαδραματίζεται στα αμερικάνικα '00s, με soundtrack τα τραγούδια που θα συγκινήσουν τους millennials που τότε ονειρεύονταν επιτυχίες, έρωτες και cool ζωές. Αν ανήκετε σε αυτή τη γενιά, διαβάστε το παράλληλα με τους φίλους σας.

ΧΩΡΙΣΤΑ ΔΩΜΑΤΙΑ του Pier Vittorio Tondelli (εκδ. Πόλις)

Ο Tondelli γράφει για έναν έρωτα από εκείνους που συμβαίνουν όταν δυο άνθρωποι συναντιούνται και καταλαβαίνουν ότι ο ένας μπορεί να κουβαλήσει τον άλλο στην πλάτη του, στην αγκαλιά, στους ώμους για να βλέπει καλύτερα, αλλά και στο μυαλό, στα μάτια και στην καρδιά του για πάντα. Για όποιο "πάντα" επιτρέπει η ζωή. Με το κουβάλημα να γίνεται όλο και πιο ελαφρύ.

Η ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΜΕ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ του Andrés Montero (εκδ. Διόπτρα)

Ο Xιλιανός συγγραφέας γράφει όπως οι κλασικοί Λατινοαμερικάνοι προκάτοχοί του: με την ίδια λαχτάρα να δώσει βάθος στους ήρωες και στην ιστορία του χωρίς να μένει στους επιφανειακούς συμβολισμούς. Αυτό του επιτρέπει να δημιουργεί μια αίσθηση ήσυχης τελετουργίας στην εμπειρία της ανάγνωσης.